کد مطلب:129691 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120

شهادت محمد بن عبدالله بن جعفر
محمد بن عبدالله بن جعفر بن ابی طالب - كه مادرش خوصاء دختر حفصه بنت ثقیف بن ربیعة بن عائذ بن حارث بن تیم الله بن ثعلبة بن بكر بن وائل بود - [1] به میدان نبرد آمد و این رجز را می خواند:

«از كرده های مردمی كه نسبت به مرگ كورند به خداوند شكایت می كنیم. آنان نشانه های قرآن و آیات محكم الهی را تغییر دادند و سركشی و كفر را آشكار كردند.» [2] .

سپس جنگید و سرانجام به دست عامر بن نهشل تیمی كشته شد. [3] .

سلیمان بن قته در رثای او گفته است:

با كسی كه همنام پیامبر بود، در میان آنان مكر ورزیده شد؛ و با شمشیر صیقل خورده بر فرقش زدند.

ای چشم من در هنگام گریه كردن بخشندگی كن، با اشكهایی كه چونان سیل در هر جا جاری است. [4] .

حائری گوید: سپس جنگید و ده تن را كشت و سرانجام به دست عامر بن نهشل تمیمی كشته شد. [5] .


[1] ر.ك: تسمية من قتل مع الحسين (ع)، ص 151؛ انساب الاشراف ج 3، ص 406؛ و در ابصار العين (ص 77) آمده است: «عائذ بن ثعلبة بن عكابة بن صعب بن علي بن بكر بن وائل.»

[2] الفتوح، ج 5، ص 204.

[3] تسمية من قتل مع الحسين، ص 151؛ مقاتل الطالبيين، ص 96؛ مقتل الحسين، خوارزمي، ج 3، ص 31؛ ذخيرة الدارين، ص 155؛ رجال، شيخ طوسي، ص 105، شماره ي 1037.

[4] مقاتل الطالبيين، ص 96.

[5] تسلية المجالس، ج 2، ص 303.